Pieniądze są często czynnikiem, który powoduje, że wstrzymujemy się z wniesieniem pozwu do sądu. Każdy pozew podlega bowiem opłacie sądowej i najczęściej wynosi ona 5% wartości przedmiotu sporu– czyli 5% żądanej kwoty. Opłatę zaokrągla się do pełnych złotych w górę.
W przypadku spraw o alimenty wartość przedmiotu sporu stanowi kwota alimentów pomnożona przez dwanaście miesięcy. Istotne znaczenie ma jednak to, czy z pozwem występuje uprawniony do otrzymania świadczeń alimentacyjnych czy też zobowiązany do ich płaceni. W pierwszym przypadku, czyli jeśli pozew o zasądzenie alimentów składa osoba uprawniona do ich otrzymania (lub w imieniu małoletnich dzieci ich matka lub ojciec), jest ona jest zwolniona od uiszczenia opłaty od pozwu i w postępowaniu nie poniesie żadnych kosztów sądowych.
Poczytaj o tym, jakimi składnikami majątku nie musisz się dzielić >>
Jeżeli uprawniony do alimentów domaga się ich podwyższenia, wówczas wartość przedmiotu sporu będzie obliczana w następujący sposób: różnica pomiędzy żądaną kwotą alimentów a dotychczas otrzymywaną, następnie pomnożona przez dwanaście miesięcy. Nadal jednak taki pozew nie będzie podlegał opłacie sądowej.
Inaczej wygląda sytuacja, gdy zobowiązany do płacenia alimentów domaga się obniżenia alimentów lub też stwierdzenia, że obowiązek alimentacyjny wygasł. Wówczas będzie on zobowiązany do uiszczenia opłaty sądowej 5% od kwoty, o którą mają być obniżone alimenty przemnożonej przez dwanaście miesięcy (obniżenie alimentów) lub 5% od kwoty stanowiącej równowartość alimentów pomnożonej przez dwanaście miesięcy.
Powyższe reguły przyznają pozycję uprzywilejowaną osobie domagającej się zasądzenia alimentów.
***
Zdjęcie: Zoriana Stakhniv.
